Rudniki
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| + | {|style="float:right; border: 1px solid grey; border-collapse:collapse; background:white;" border="1" cellspacing="0" cellpadding="5" | ||
| + | | | ||
| + | <googlemap version="0.9" lat="53.852527" lon="18.907814" type="map" selector="no"> | ||
| + | (R) 53.873178, 18.885155, Rudniki | ||
| + | </googlemap> | ||
| + | |- | ||
| + | !|'''Rudniki na mapie''' | ||
| + | |} | ||
'''Rudniki''' (dawniej: niem. ''Rudnerweide'') - wieś w województwie pomorskim, w [[powiat kwidzyński|powiecie kwidzyńskim]], w [[Gmina Ryjewo|gminie Ryjewo]]. | '''Rudniki''' (dawniej: niem. ''Rudnerweide'') - wieś w województwie pomorskim, w [[powiat kwidzyński|powiecie kwidzyńskim]], w [[Gmina Ryjewo|gminie Ryjewo]]. | ||
| Linia 4: | Linia 12: | ||
Ze względu na częste wylewy Wisły nie było długo stałych mieszkańców, a obszar tej wsi był częścią pastwisk benowskich. W 1699 r. określano je jako Pascua Rudzińska, w 1764 r. Wieś Rudzińska albo Pastwiska Benow, zaś w 1773 r. Rundeweide. | Ze względu na częste wylewy Wisły nie było długo stałych mieszkańców, a obszar tej wsi był częścią pastwisk benowskich. W 1699 r. określano je jako Pascua Rudzińska, w 1764 r. Wieś Rudzińska albo Pastwiska Benow, zaś w 1773 r. Rundeweide. | ||
| − | Pierwsze | + | Pierwsze wzmianki o osadnictwie pojawiają się w 1659 r. Przy końcu XVII w. przywilej na użytkowanie pastwisk dostał wojewoda płocki mjr Chryzostom Doprowski. W 1742 r. starosta sztumski Michał Wiktor Bieliński nadał je w dzierżawę 7 menonitom na 30 lat, co potwierdził przywilejem król August III w 1748 r. W 1772 r. menonici mieli 14 łanów i 27 morgów. Straszliwe szkody spowodowała powódź w 1786 r. W XIX w. i do 1945 r. była to bogata wieś z pięknymi domami menonickimi oraz własną szkołą. W 1885 r. mieszkało w niej 14 katolików, 25 ewangelików i 47 menonitów. |
Na południe od Rudnik leży [[Szkaradowo Małe]] (Klein Schradau) wymienione w 1659 r. jako Pastwiska Szkaradowskie. W 1756 r. starościna sztumska Tekla Bielińska nadała te tereny 3 menonitom na 30 lat wolne od czynszu i szarwarku. W 1772 r. 18 gospodarzy posiadało 12 łanów i 1 morgę. | Na południe od Rudnik leży [[Szkaradowo Małe]] (Klein Schradau) wymienione w 1659 r. jako Pastwiska Szkaradowskie. W 1756 r. starościna sztumska Tekla Bielińska nadała te tereny 3 menonitom na 30 lat wolne od czynszu i szarwarku. W 1772 r. 18 gospodarzy posiadało 12 łanów i 1 morgę. | ||
Wersja z 18:10, 10 lip 2008
|
UNIQ7e1010672760cd38-googlemap-00000000-QINU |
| Rudniki na mapie |
|---|
Rudniki (dawniej: niem. Rudnerweide) - wieś w województwie pomorskim, w powiecie kwidzyńskim, w gminie Ryjewo.
Historia
Ze względu na częste wylewy Wisły nie było długo stałych mieszkańców, a obszar tej wsi był częścią pastwisk benowskich. W 1699 r. określano je jako Pascua Rudzińska, w 1764 r. Wieś Rudzińska albo Pastwiska Benow, zaś w 1773 r. Rundeweide.
Pierwsze wzmianki o osadnictwie pojawiają się w 1659 r. Przy końcu XVII w. przywilej na użytkowanie pastwisk dostał wojewoda płocki mjr Chryzostom Doprowski. W 1742 r. starosta sztumski Michał Wiktor Bieliński nadał je w dzierżawę 7 menonitom na 30 lat, co potwierdził przywilejem król August III w 1748 r. W 1772 r. menonici mieli 14 łanów i 27 morgów. Straszliwe szkody spowodowała powódź w 1786 r. W XIX w. i do 1945 r. była to bogata wieś z pięknymi domami menonickimi oraz własną szkołą. W 1885 r. mieszkało w niej 14 katolików, 25 ewangelików i 47 menonitów.
Na południe od Rudnik leży Szkaradowo Małe (Klein Schradau) wymienione w 1659 r. jako Pastwiska Szkaradowskie. W 1756 r. starościna sztumska Tekla Bielińska nadała te tereny 3 menonitom na 30 lat wolne od czynszu i szarwarku. W 1772 r. 18 gospodarzy posiadało 12 łanów i 1 morgę.
Po połączeniu w 1928 r. Szkaradowa Małego z Rudnikami gmina Rudniki miała w 1925 r. 175 mieszkańców, a w 1943 r. 185 mieszkańców oraz 545 ha.
Źródła
|
