Muzeum w Kwidzynie

Z Kwidzynopedia - encyklopedia e-kwidzyn
(Różnice między wersjami)
 
Linia 43: Linia 43:
 
''Na otwarciu wystawy fotografii Bogumiły Piazza - Składanowskiej pt. "Leśne impresje" o sztuce fotografii, warsztacie artystki opowiedział jej mąż znany fotografik pan Stanisław Składanowski z Gdańska. Sztuką erudycji popisał się nasz Muzealnik, pan Adam Juźwiak, który w prezentacji multimedialnej przedstawił znaczenie lasu w kulturze, cywilizacji - jego walory, tajemniczość, wierzenia. Po zwiedzeniu wystawy można było porozmawiać o lesie, fotografii etc. z wyżej wymienionymi osobami, a o zaletach bukowego lasu będącego przedmiotem wystawy, z kwidzyńskim leśnikiem panem Waldemarem Zającem znanym miłośnikiem i historii, i przyrody.''
 
''Na otwarciu wystawy fotografii Bogumiły Piazza - Składanowskiej pt. "Leśne impresje" o sztuce fotografii, warsztacie artystki opowiedział jej mąż znany fotografik pan Stanisław Składanowski z Gdańska. Sztuką erudycji popisał się nasz Muzealnik, pan Adam Juźwiak, który w prezentacji multimedialnej przedstawił znaczenie lasu w kulturze, cywilizacji - jego walory, tajemniczość, wierzenia. Po zwiedzeniu wystawy można było porozmawiać o lesie, fotografii etc. z wyżej wymienionymi osobami, a o zaletach bukowego lasu będącego przedmiotem wystawy, z kwidzyńskim leśnikiem panem Waldemarem Zającem znanym miłośnikiem i historii, i przyrody.''
  
'''Galeria zdjęć ze spotkań z kulturą, historią i sztuką'''
+
'''Galeria zdjęć ze spotkań z kulturą, historią i sztuką w latach 2015 - 2018'''
  
 
<gallery>
 
<gallery>

Aktualna wersja na dzień 14:00, 1 lut 2019

Wystawa muzealna - rok 1968

Historia najnowsza naszego kwidzyńskiego muzeum sięga roku 1950, kiedy to pan Alfons Lemański decyzją Ministerstwa Kultury i Sztuki objął urząd kierownika muzeum. Przejął w ten sposób opiekę nad przedwojennymi zbiorami muzealiów zgromadzonymi przez Muzeum Prus Zachodnich.

W roku 1950, dotychczasowa nazwa muzeum Muzeum Miejskie w Kwidzyniu zmieniona została Zarządzeniem Ministra Kultury i Sztuki z dnia 9 czerwca 1950r. (Monitor Polski Nr 071, poz. 820) na Muzeum w Kwidzyniu.

Początki pracy były niezwykle trudne. Skromny budżet roczny opiewał na kwotę 38 500 zł. Pomocnikiem muzealnym był pan Benedykt Detko zatrudniony w charakterze woźnego. Priorytetowym celem kustosza stało się znalezienie siedziby dla zbiorów przechowywanych dotychczas w budynku dawnego Muzeum Regionalnego przy ulicy Słowiańskiej w tzw. Czarnej Sali. Idealnie do tego celu nadawał się atrakcyjny zespół zamkowy będący zabytkiem pierwszej klasy. Zamek jest zespołem architektonicznym zajmującym obszar 34 arów i 47 m². Kubatura budynku wynosi 41 000 m³, sal i komnat jest prawie sto, o powierzchni kilku tysięcy metrów². Konkurencją w zabiegach o pomieszczenia zamkowe były miejscowe Zakłady Zbożowe, które upatrzyły sobie zamek dla okresowego magazynowania tam zboża. Decyzją Prezydium PRN w piśmie z dnia 17 czerwca 1950 roku zamek został przeznaczony dla celów muzealnych. Jednak sytuacja prawna bazy lokalowej dla Muzeum została przypieczętowana dopiero na mocy uchwały Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Kwidzynie z dnia 29 marca 1951 roku, numer 40/44. Jako, że zamek był w owym czasie w katastrofalnym stanie, dodatkowo dewastowany z powodu braku stróża, wymagał koniecznych napraw. Dzięki życzliwości takich ludzi jak: profesor Jan Borowski – konserwator zabytków województwa gdańskiego, który przydzielił na remont kwotę 750 000 zł, inż. Nikifor Marchewa, który wykonał projekt i kosztorys naprawy dachów i remontu wraz z adaptacją drugiej kondygnacji zamkowej i Wiktor Wasiak – dyrektor Budowlanego Przedsiębiorstwa w Kwidzynie, które to przedsiębiorstwo mimo przeciążenia zleceniami budowlanymi podjęło się w krótkim czasie przeprowadzenia remontu, już z dniem 20 października 1950 roku zbiory muzealne i sprzęt przeniesiono do zamku. Czas przenosin opisuje pan A.Lemański w ten sposób:” Był to ogromny wysiłek i wielka odpowiedzialność. Byłem wtedy sam jeden. Do prac transportowych wciągnąłem wozaka miejskiego, Jana Husarskiego i starszą młodzież szkolną. Jej zadaniem było w rękach przenosić naczynia ceramiczne. Pracując przez kilka dni od świtu do zmroku, uporałem się z przetransportowaniem „całego dobytku”. W parterowych pomieszczeniach zamku złożyłem narzędzia, deski, sprzęt gospodarczy, zaś w salach i krużgankach pierwszego piętra ustawiłem zabytki. W wieży studziennej urządziłem kancelarię”.

Dzięki akcji rewindykacji dzieł muzealnych, akcji propagandowej na rzecz muzeum, artykułom w prasie, audycjom w radiowęźle i prelekcjom we wszystkich środowiskach, w atmosferze powszechnej życzliwości i poparcia ze strony mieszkańców Powiśla, organizacji społecznych oraz władz, ilość obiektów muzealnych systematycznie przybywała.

Po raz pierwszy Muzeum otwarto dla publiczności 20 listopada 1950 roku. Była to prowizoryczna wystawa archeologiczna. Obok zorganizowano wystawę wielobarwnych reprodukcji obrazów Galerii Trietiakowskiej, w liczbie 70 sztuk. Wystawy te do 31 grudnia 1950 roku zwiedziło 5 825 osób.

W roku 1951 przeprowadzono kapitalny remont gmachu oraz zaadaptowano trzecią kondygnację zamku.

Stałą wystawę archeologiczną, stanowiącą wynik dorobku pracy naukowo – badawczej pt. ”Najdawniejsze dzieje człowieka i społeczeństw Powiśla Kwidzyńskiego” udostępniono publiczności w marcu 1954 roku. Wówczas też Muzeum Kwidzyńskie zyskało pierwsze miejsce w skali krajowej we współzawodnictwie międzymuzealnym w grupie muzeów regionalnych. Kolejnym sukcesem było otwarcie w październiku 1956 roku stałej wystawy etnograficznej, obrazującej sztukę ludową i kulturę materialną regionu opracowanej przez profesor dr Bożenę Stelmachowską – naukowca w zakresie etnografii i muzealnictwa ze specjalnością pomorzoznawczą z Uniwersytetu im. M. Kopernika w Toruniu, współpracującą i wspomagającą starania naszego kustosza. Z dniem 1 lipca 1956 roku Muzeum zyskało etat asystenta muzealnego ze specjalnością etnograficzną. Został nim Herbert Wilczewski - magister etnografii. Pierwsze sześciolecie istnienia muzeum w zamku zakończono otwarciem nowego działu historycznego w listopadzie 1956 roku, dokumentującego walkę o polskość Powiśla. Materiał ekspozycyjny powstał w wyniku penetracji terenowej i darom rodzin bojowników, a scenariusz wystawy opracował mgr Tytus Bieniecki, kustosz Muzeum Pomorskiego w Gdańsku. W roku 1957, w rocznicę otwarcia pierwszego Gimnazjum Polskiego w Kwidzynie otwarto wystawę tematyczną, gdzie obok efektownej makiety gmachu gimnazjalnego wykonanego jeszcze przed wojną przez uczniów tej szkoły, zaprezentowano liczne fotografie młodzieży i nauczycieli z tamtych czasów, a także zgromadzone dokumenty.

Z inicjatywy pana A. Lemańskiego i przy współpracy oddziału Towarzystwa Rozwoju Ziem Zachodnich w Kwidzynie, 22 lipca 1958 roku odbyła się uroczystość odsłonięcia tablicy pamiątkowej, wmurowanej w ścianę zamku – muzeum.

Przez cały czas muzeum organizuje wystawy. Dużym zainteresowaniem cieszyły się wystawy: „Dorobek Kwidzyna w latach 1945 – 1959”, podsumowująca osiągnięcia miasta jak również wystawa prac artysty Romana Karaska w roku 1962.

Od kwietnia 1963 roku Muzeum pod względem finansowym i organizacyjnym przeszło pod patronat Wydziału Kultury przy Prezydium Państwowej Rady Narodowej w Kwidzynie. Wówczas otrzymało środki na wybudowanie sceny i widowni na dziedzińcu zamkowym. Od wiosny 1964 roku podwórzec muzealny służył jako teatr plenerowy i do tej pory wykorzystywany jest do wszelkich imprez kulturalnych.

W latach 1965 – 1969 Muzeum bierze udział w pracach archeologicznych prowadzonych na wyspie w Klasztorku. Dzięki tym pracom, po opracowaniu i konserwacji wydobyte eksponaty zasiliły ekspozycję archeologiczną naszego muzeum.

Następnym wielkim wydarzeniem w życiu Muzeum było zorganizowanie działu przyrodniczego. Eksponowana wystawa pt. „Przyroda – skarbem narodu” zajęła 14 sal na czwartej kondygnacji i została otwarta dla publiczności 3 maja 1967 roku. Zgromadzone w osiemnastu witrynach zbiory ptactwa do dziś są elementem charakterystycznym, nieodłącznie kojarzonym z kwidzyńskim muzeum.

W roku 1967 z cegły uzyskanej z obniżenia muru przy wieży studziennej w miejsce płotu z siatki drucianej, która była nieestetyczna i nie zabezpieczała należycie dorobku Państwowego Muzeum Regionalnego postawiono mur graniczny po stronie południowej dziedzińca i wykonano nową bramę zamkową w stylu gotyckim, harmonizującą ze stylową wnęką bramną. Trwały też prace remontowe wewnątrz obiektu. Do roku 1969 położono parkiet w pomieszczeniach drugiego piętra oraz podniesiono estetykę wnętrz przez wmontowanie konsoli ściennych pod rzeźby stylowe. Zdjęto warstwy farb z gotyckich drzwi drewnianych i przywrócono im pierwotny charakter oraz odświeżono komnaty i krużganki zamkowe, które wyremontowano i zagospodarowano, a przede wszystkim wyeksponowano ich oryginalną architekturę. W tym celu usunięto ze ścian tynki, odsłaniając wątek ceglany. Usunięto zbędne elementy murarskie i naprawiono uszkodzenia. Sklepienia podziemi odzyskały swój pierwotny wygląd o wyjątkowych wartościach przestrzennych i kolorystycznych. Założono instalacje elektryczne i posadzki z płyt ceramicznych, uzyskanych z zasobów Muzeum Zamkowego w Malborku. W podziemiach znalazły miejsce eksponaty z militarystyki oraz zabytki śledztwa sądowego. Ponadto zrekonstruowano ceglane schody do podziemi, a cela furtiana przeznaczona została na punkt recepcyjny. Ostatnim poważnym elementem przysposabiającym zamek dla celów muzealnych było podłączenie wiosną 1969 roku zamku do kotłowni centralnego ogrzewania na Starym Mieście.

Dzięki ogromnemu wysiłkowi, zabiegom i poświęceniom jakie włożył pan A. Lemański dla dobra Muzeum w Kwidzynie, za jego kierownictwa bogate i cenne zbiory posegregowane na działy wynosiły:

  • archeologia - 583 sztuki,
  • etnografia - 680 sztuk,
  • sztuka - 583 sztuki,
  • historia - 650 sztuk,
  • przyroda - 429 sztuk.

Od 1973 roku zamek w Kwidzynie jest filią Muzeum Zamkowego w Malborku.

W latach 1995 - 2008 placówką kierował Antoni Pawłowski. Potem funkcję tę sprawowała pani Sylwia Kawska - Tatara. W latach 2014-2019 kierownikiem Muzeum był pan Janusz Cygański. Od 1.02.2019r. funkcję tę powierzono pani Justynie Liguz.

W kwidzyńskim Muzeum cyklicznie odbywają się "Spotkania z historią", a każde otwarcie wystawy czasowej za sprawą naszych Muzealników i zapraszanych gości urasta do rangi wydarzenia.

Opis inauguracji jednej z wystaw czasowych:

Na otwarciu wystawy fotografii Bogumiły Piazza - Składanowskiej pt. "Leśne impresje" o sztuce fotografii, warsztacie artystki opowiedział jej mąż znany fotografik pan Stanisław Składanowski z Gdańska. Sztuką erudycji popisał się nasz Muzealnik, pan Adam Juźwiak, który w prezentacji multimedialnej przedstawił znaczenie lasu w kulturze, cywilizacji - jego walory, tajemniczość, wierzenia. Po zwiedzeniu wystawy można było porozmawiać o lesie, fotografii etc. z wyżej wymienionymi osobami, a o zaletach bukowego lasu będącego przedmiotem wystawy, z kwidzyńskim leśnikiem panem Waldemarem Zającem znanym miłośnikiem i historii, i przyrody.

Galeria zdjęć ze spotkań z kulturą, historią i sztuką w latach 2015 - 2018

20 kwietnia 2018 roku decyzją Prezydenta RP Andrzeja Dudy zespół katedralno-zamkowy w Kwidzynie został wpisany na ekskluzywną listę pomników historii czyli najwspanialszych zabytków w Polsce.

Strona internetowa

Strona muzeum

Dane kontaktowe

Muzeum w Kwidzynie

Oddział Muzeum Zamkowego w Malborku

ul. Katedralna 1

82-500 Kwidzyn

Kancelaria tel. (55) 646 37 99, fax (55) 646 37 81

Informacja tel. (55) 646 37 97

Kasa biletowa tel. (55) 646 37 80

email: kwidzyn@zamek.malbork.pl

Źródła